De zoektocht naar haar familiegeschiedenis zet Maria Stepanova aan het denken. Op welke manier moet zij zich verhouden tot de voorbije levens die ze bestudeert? Zijn herinneringen aan het verleden te bewaren? Wie of wat getuigt van mensen en dingen die verdwijnen? Hoe slaan de grote gebeurtenissen van de twintigste eeuw neer in het geheugen van mensen van nu?

Wanneer Maria Stepanova op zoek gaat naar de geschiedenis van haar Joods-Russische familie stuit ze op dokters, architecten, bibliothecarissen, accountants en ingenieurs die voorbestemd waren om slachtoffer te worden van vervolging en onderdrukking. Gek genoeg overleefde iedereen de verschrikkingen van de twintigste eeuw. Stepanova’s voorouders probeerden een onspectaculair leven te leiden. Stuk voor stuk waren zij nopvallende figuren in een roerige tijd. Tijdens haar zoektocht naar de verloren levens verkent Stepanova op unieke wijze de relatie tussen geschiedschrijving, herinnering en tijd. Zij legt haar lezers een belangrijke vraag voor: hoe kunnen we in het heden leven met onze beschrijving van het verleden?