Decennialang bepleitte Cornelis Lely de aanleg van een afsluitdijk. Er was uiteindelijk een ramp voor nodig om zijn tegenstanders de mond te snoeren. In januari 1916 zette een hevige storm grote delen van het noorden onder water. Plotseling wilde iedereen die dijk. Althans, bijna iedereen. Want in het afgelegen Harderwijk woonde een ongeschoolde ondernemer die besloot het op te nemen tegen de hoge heren die waren bevangen door de polderkoorts. De eigenzinnige Eibert den Herder waarschuwde keer op keer voor de gevolgen die de aanleg van een afsluitdijk voor de Zuiderzee zouden hebben. Wat zou er gebeuren met de visserij, waarvan velen afhankelijk waren? Hoe profijtelijk zouden die polders eigenlijk worden, en hoe veilig zou men daar leven, in dat nieuw te maken land? Was dit waterwerk wel Holland op zijn best? Eibert den Herder verzette zich tot zijn laatste snik tegen de komst van de Afsluitdijk, en tegen het afscheid van de Zuiderzee.

In Polderkoorts werpt Emiel Hakkenes een nieuw licht op de geschiedenis van de Zuiderzeewerken, die honderd jaar geleden, op 14 juni 1918, begon met de ondertekening van de Zuiderzeewet.