Wat zei je moeder altijd als je op een koude dag de deur open liet staan? “We stoken niet voor de vogels” – of “voor de KLM”. En je vader, wanneer je als puber zat te mokken? “Heb je geen zin, dan máák je maar zin.” Had je een kersenpit doorgeslikt, dan zei opa geruststellend: “Wat door de roeper kan, kan door de poeper.” Of moeder, liefdevol: “Stik niet, kind. Je hebt geld gekost.” Het woordenboek halen ze vaak niet, die nuchtere wijsheden van onze ouders en grootouders. En dus deed Jaap Toorenaar een oproep in Onze Taal, die al snel door andere media werd overgenomen. Uit de duizenden geestige, wijze en ontroerende uitspraken die binnenstroomden stelde hij deze prachtige bloemlezing samen.

Mijn moeder zei altijd is de eerste inventarisatie van Nederlandse familiespreuken, en daarmee het officieuze geschiedenisboekje van onze opvoeding.